استفاده از کشاورزی پایدار روشی برای به دست آوردن تولید محصول بالا بدون استفاده و یا کاهش دادن مصرف علف کش ها است. به همین منظور چهار نوع علف کش را برای کنترل علف های هرز در سیستم های خاک ورزی، بصورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سیستم های خاک ورزی مرسوم و خاک ورزی حداقل (فاکتور اصلی) و عامل فرعی شامل مزوسولفورون متیل 30 درصد- یدوسولفورون متیل 30 درصد به میزان 350 و 400 گرم در هکتار به همراه مویان سیتوگیت، سولفوسولفورون 75 درصد به میزان 26.6 و 31 گرم در هکتار به همراه مویان سیتوگیت، ایمازا متابنز متیل 25 درصد 2 و 3 لیتر در هکتار و متریبوزین 70 درصد 200 و 300 گرم در هکتار، با وجین و شاهد بدون وجین بودند. نتایج نشان داد علف کش سولفوسولفورون 31 گرم و مزوسولفورون در میزان 400 گرم در هر دو سیستم خاک ورزی بعد از تیمار باوجین در کاهش علف های هرز پهن برگ موثر بودند ولی علف های هرز گلرنگ وحشی، پیچک وحشی، هفت بند و پنیرک توسط علف کش های مزوسولفورون به میزان 350 گرم در هکتار، سولفوسولفورون به میزان 26.6 گرم، ایمازامتابنزمتیل 2 و 3 لیتر و متریبوزین 200 و 300 گرم کنترل نمی شود و از طرفی ایمازامتابنزمتیل 2 و 3 لیتر در کنترل علف های هرز چچم و متریبوزین 200 و 300 گرم در کنترل یولاف وحشی، علف قناری و شال دم ضعیف بوده اند. پس در این آزمایش تیمار با وجین که هیچگونه علف کشی به کار نرفته است و بعد از آن تیمار سولفوسولفورون 31 گرم در هکتار که میزان مصرفی آن نسبت به علف کش های مرسوم کمتر بوده و کارآیی مناسبی در کنترل علف های هرز داشته است، در کشاورزی پایدار برای کنترل علف های هرز، بدون آنکه خسارتی به گیاه گندم وارد شود مناسب هستند.

به منظور بررسی کارایی علف کش دو منظوره اورست (فلوکاربازن سدیم) با علف کش ها رایج مزارع گندم کشور آزمایشی در ایستگاه های تحقیقاتی کرج، زرقان فارس و شاهرود اجرا شد. در این آزمایش علف کش اورست با دزهای 40، 43 و 46 گرم در هکتار با علف کش های توتال (40 گرم در هکتار) به همراه سورفکتانت، آکسیال جدید (1.5 لیتر در هکتار) به همراه برومایسید ام آ (1.5 لیتر در هکتار)، علف کش آکسیال جدید (1.5 لیتر در هکتار) به همراه گرانستار (20 گرم در هکتار)، تاپیک (0.8 لیتر در هکتار) به همراه برومایسید ام آ (1.5 لیتر در هکتار)، تاپیک (0.8 لیتر در هکتار) به همراه گرانستار (20 گرم در هکتار)، تراکسوس (1.5 لیتر در هکتار) به همراه برومایسید ام آ (1.5 لیتر در هکتار)، تراکسوس (1.5 لیتر در هکتار) به همراه گرانستار (20 گرم در هکتار)، آپیروس (27 گرم به همراه یک لیتر در هکتار سیتوگیت)، شوالیه (400 گرم در هکتار)، آتلانتیس (1.5 لیتر در هکتار) همراه با شاهد وجین دستی تمام فصل بودند. نتایج نشان داد که کارایی علف کش های دو منظوره آتلانتیس و توتال و باریک برگ کش های کاربردی در آزمایش در کنترل یولاف وحشی برتر و یا برابر با تیمار فلوکاربازن سدیم (اورست) بود. کنترل چچم و خونی واش توسط فلوکاربازن سدیم (اورست) در حد متوسط بود و نتوانست با برخی از علف کش های موجود نظیر آکسیال، تراکسوس، توتال، آتلانتیس و تاپیک برابری نماید.

به منظور بررسی کارایی علف کش دو منظوره اورست 70%WG (فلوکاربازن سدیم) با علف کش ها رایج مزارع گندم کشور آزمایشی با 15 تیمار و چهار تکرار در سال زراعی 91-1390 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی زرقان فارس اجرا شد. تیمارها شامل اورست با دزهای 40، 43 و 46 گرم در هکتار، توتال WG (%75 سولفوسولفورن + 25%مت سولفورون متیل) به میزان 40 گرم در هکتار به همراه 1250 میلی لیتر از سورفکتانت همراه، آکسیال جدید 045EC (پینوکسادن) به میزان 1.5 لیتر در هکتار به همراه برومایسید ام آ 40%EC (بروموکسینیل + ام سی پی آ) به میزان 1.5 لیتر در هکتار، آکسیال جدید 045EC (پینوکسادن) به میزان 1.5 لیتر در هکتار به همراه گرانستار 75%DF (تری بنورون متیل) به میزان 20 گرم در هکتار، تاپیک 8%EC (کلودینافوپ پروپارژیل) به میزان 0.8 لیتر در هکتار به همراه برومایسید ام آ 40%EC (بروموکسینیل + ام سی پی آ) به میزان 1.5 لیتر در هکتار، تاپیک 8%EC به میزان 0.8 لیتر در هکتار به همراه گرانستار به میزان 20 گرم در هکتار، تراکسوس 045EC (پینوکسادن 22.5 + کلودینافوپ پروپارژیل 22.5 گرم در لیتر) به میزان 1.5 لیتر در هکتار به همراه برومایسید ام آ 40%EC (بروموکسینیل + ام سی پی آ) به میزان 1.5 لیتر در هکتار، تراکسوس 045EC (پینوکسادن 22.5 + کلودینافوپ پروپارژیل 22.5 گرم در لیتر) به میزان 1.5 لیتر در هکتار به همراه گرانستار، آپیروس 75%WG (سولفوسولفورون) به میزان 27 گرم به همراه سیتویت، شوالیه 6%WG (مزوسولفورون + یدوسولفورون + مفن پایر) به میزان 400 گرم در هکتار، آتلانتیس 1.2%OD (مزوسولفورون + یدوسولفورون + مفن پایر) به میزان 1.5 لیتر در هکتار و شاهد وجین دستی تمام فصل علف های هرز. مقایسه میانگین درصد کاهش وزن خشک یولاف (Avena fatua)، بی تی راخ (Galium aparine) و گل گندم (Centurea depressa)و عملکرد محصول نشان داد که فلوکاربازن سدیم در مرتبه ضعیف بوده و دارای اختلاف معنی دار آماری در سطح 5% با علف کش های دو منظوره، باریک برگ کش ها (تاپیک و آکسیال) و پهن برگ کش های مورد استفاده بود.

این آزمایش در سال زراعی 1385-1386 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در محل مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان (ایستگاه شاوور) به اجرا در آمد آزمایش در فالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 15 تیمار صورت گرفت. تیمارهای آزمایش شامل علف کش بهپیک (کلودینافوپ پروپارژیل EC 8%) در مقادیر 0.6، 0.8 و 1 لیتر در هکتار از ماده تجارتی، علف کش کارنت (کلودینافوپ پروپارژیل EC 8%) به میزان 0.6، 0.8 و 1 لیتر در هکتار از ماده تجارتی، علف کش تاپیک (کلودینافوپ پروپارژیل EC 8%) با دزهای 0.6، 0.8 و 1 لیتر در هکتار از ماده تجارتی، علف کش توتال WG 100% (%75 سولفوسولفورن + 5%مت سولفورون متیل) به میزان 40 گرم در هکتار از ماده تجارتی به همراه سورفکتانت غیر یونی به میزان 1250 میلی لیتر در هکتار، علف کش شوالیهWG 6% به میزان 400 گرم از ماده تجارتی، علف کش آپیروس 75WG (سولفوسولفورن) به میزان 27 گرم به همراه یک لیتر روغن غیر یونی (سیتوگیت) در هکتار، پنتر EC 55% (دی فلوفنیکان 50 گرم در لیتر + ایزوپروترون 500 گرم در لیتر)، علف کش آکسیال EC 10% (پینوکسادن) به میزان 450 میلی لیتر در هکتار از ماده تجارتی به همراه روغن مربوطه به نسبت پنج در هزار و شاهد بدون علف هرز (وجین دستی) بودند. نتایج نشان داد که در بین علف کش های مختلف کلودینافوپ پروپارژیل، بهترین کارآیی را علف کش کارنت داشت گر چه در اغلب موارد اختلاف معنی داری با دو علف کش تاپیک و بهپیک نشان نداد. با توجه به مصرف متوالی علف کش کلودینافوپ پروپارژیل، کارآیی این علف کش بدلیل بروز پدیده مقاومت کاهش یافته است. بنابر این در صورت اجبار به مصرف این علف کش ها میزان یک لیتر در هکتار آنها توصیه می گردد. علف کش آکسیال (پینوکسادن) از کارآیی بسیار خوبی در کنترل باریک برگ های گندم برخوردار بود. علف کش های پنتر و توتال نیزکارآیی خوبی در کنترل علف های هرز باریک برگ نشان دادند و با توجه به مکانیزم عمل مختلف آنها بایستی در برنامه تناوب سم قرار گیرند.

به منظور تعیین مناسب ترین غلظت علف کش گلایفوسیت همراه با مویان (سولفات آمونیوم) و همچنین بهترین تاریخ مبارزه با علف های هرز باغات انجیر دیم، آزمایشی در باغ انجیر مرکز تحقیقات انجیر شهرستان استهبان در سال 1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل: 1-گلایفوسیت با چهار دوز 4، 6، 8 لیتر در هکتار ( با استفاده از ماده افزودنی "سولفات آمونیوم" به نسبت 5 در هزار) و 10 لیتر در هکتار بدون استفاده از ماده افزودنی در سه تاریخ 1/2/91 و 10/2/91 و 20/2/91 بود. در تمام زمان های مصرف علف کش، غلظت 8 لیتر در هکتار علف کش رانداپ + 0.5 درصد سولفات آمونیم نسبت به شاهد تاثیر زیادی بر کاهش تعداد علف هرز دانه تسبیحی و چلچراغ داشت. نتایج مربوط به علف هرز جوموشی قدومه تحت تاثیرتیمار های آزمایش نیز نشان داد که در مصرف علف کش زمان 10/2/91، کمترین تعداد جو موشی و قدومه در متر مربع به دست آمد. در مقایسه با شاهد بدون علف کش، غلظت 8 لیتر در هکتار علف کش رانداپ + 0.5 درصد سولفات آمونیم نسبت به شاهد تاثیر زیادی در کاهش تعداد علف هرز جوموشی داشت،تعداد علف هرز شنگ و کاهو مرتعی در مصرف علف کش درتاریخ 20/2/91، کمترین بود.

با توجه به این که در چند سال اخیر باریک برگ کش مناسبی برای مزارع جو معرفی نشده و برخی از علف کش های ثبت شده دو منظوره برای مزارع گندم کارایی آن ها در جو به اثیات نرسیده است، بدین منظور این آزمایش در مزرعه جو آلوده به علفهای هرز باریک برگ در ایستگاه تحقیقات اسلام آباد غرب در کرمانشاه در سال زراعی 88-1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش های آکسیال قدیم (پینوکسادن) 450 میلی لیتر در هکتار+ سورفکتانت، دیکلوفوپ متیل 2.5 لیتر در هکتار، سافیکس 4 لیتر در هکتار، دیفن زوکوات 4 لیتر در هکتار، آکسیال جدید( پینوکسادن+ ادیگور) در سه میزان 1.25، 1.5 و 1.75 لیتر در هکتار از ماده تجارتی، شوالیه 0.4 لیتر در هکتار، آتلانتیس 1.5 لیتر در هکتار و وجین دستی بود. هر کرت آزمایش از نظر طولی به دو قسمت تقسیم، قسمت بالایی هر کرت سمپاشی نشده و به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و قسمت پایین آن اعمال تیمار گردید. وزن خشک، تراکم بوته وتاثیر سوء احتمالی علفکش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر سه میزان علفکش آکسیال جدید (1.25، 1.5، 1.75) و آکسیال قدیم با تیمار وجین دستی در یک گروه آماری قرار گرفتند و به ترتیب (92.16، 94.64، 97.39) درصد تراکم علف هرز یولاف وحشی(Avena ludoviciana)  را کاهش دادند. بیشترین عملکرد جو در تیمار کاربرد آکسیال جدید به میزان 1.75 لیتر در هکتار از ماده تجارتی بود که 115.7 درصد افزایش محصول را نشان داده است.